Η Σικελική άμυνα είναι ένα από τα πιο σημαντικά ανοίγματα στην θεωρία το οποίο ξεκινάει με τις κινήσεις 1.ε4 γ5. Θα αναρωτιέστε γιατί...

... αυτό το σύστημα είναι τόσο δημοφιλές. Η απάντηση δεν θα σας εκπλήξει. Η Σικελική είναι το άνοιγμα που σκοράρει, δηλαδή κερδίζει πιο συχνά, ενάντια στην πρώτη κίνηση των λευκών ε4. Αυτό είναι προφανές μιας και τα μαύρα από την πρώτη τους κιόλας κίνηση στοχεύουν σε ένα ασύμμετρο και τακτικό παιχνίδι.

Με τον όρο ασύμμετρες θέσεις εννοώ ότι τα πιόνια δεν αλληλοκοιτάζονται, δεν είναι σαν καθρέφτης. Στην Σικελική μπορούμε να δούμε πολλές δομές πιονιών οι οποίες δίνουν το σωστό υπόβαθρο για τακτικά χτυπήματα, επιθέσεις και αντεπιθέσεις.

Υπό το πρίσμα της παραπάνω δήλωσης, σε πολλές γραμμές, τα μαύρα δεν παίζουν απλώς για την ισοπαλία αλλά ολόκληρο τον βαθμό· δηλαδή το 0-1. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις τα μαύρα καταφέρνουν να πετύχουν το στόχο τους και γι' αυτό η Σικελική παραμένει ένα πολύ δημοφιλές άνοιγμα.

TALPA – Kasparov

Ιστορικά στοιχεία

Η Σικελική άμυνα ανακαλύφθηκε από τον Ιταλό Τζούλιο Τσέζαρε Πολέριο στο χειρόγραφο του το 1594 για το σκάκι. Δεν είχε αναφέρει κάποιο όνομα και έτσι αυτό το σύστημα έγινε αργότερα ένα αντικείμενο αναλύσεων από τους κορυφαίους παίκτες της εποχής, Αλεσάντρο Σάλβιο, Πιέτρο Καρρέρα και φυσικά τον Τζοακίνο Γκρέκο.

Ο Γάλλος παίκτης και θεωρητικός Αντρέ Φιλιντόρ, το 1777, περιέγραψε την Σικελική ως «έναν αμυντικό τρόπο παιχνιδιού και σίγουρα όχι τον καλύτερο». Φυσικά εκείνη την εποχή δεν είχαν ανακαλυφθεί δυνατότητες της Σικελικής και σήμερα έχει αποδειχτεί ότι η θέση του ήταν τελείως λανθασμένη.

Ο κίνδυνος για τα μαύρα

Κάθε σύστημα στο σκάκι έχει τα θετικά αλλά και τα αρνητικά του. Τα μαύρα ξεκινάνε το παιχνίδι βγάζοντας ένα πλάγιο πιόνι, 1...γ5, το οποίο δεν βοηθάει πραγματικά στην ανάπτυξη. Ο στόχος τους είναι να το ανταλλάξουν με ένα κεντρικό, έτσι λοιπόν αποκτούν καλύτερο έλεγχο στο κέντρο. Έχοντας αυτό τον καλό έλεγχο στο κέντρο και προσπαθώντας να αντεπιτεθούν αφήνουν τον βασιλιάς τους για πολύ ώρα στο κέντρο, χωρίς ροκέ.

Τα λευκά ανταλλάξουν μεν ένα κεντρικό τους πιόνι όμως ως αντάλλαγμα έχουν έναν πολύ ενεργητικό ίππο στο δ4. Αυτός ο ίππος βοηθάει τις επιθετικές ενέργειες των λευκών και δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα λευκά έχουν εξαπολύσει δριμύτατες επιθέσεις στις πρώτες κινήσεις της παρτίδας.

Μπορεί τα λευκά να μην έχουν πιόνι στο δ4, όμως αυτό το τετράγωνο αποτελεί ένα στρατηγικό σημείο στο οποίο τα λευκά μπορούν να τοποθετήσουν εναλλάξ όλα τα κομμάτια τους και να το χρησιμοποιήσουν ως προπύργιο των μελλοντικών τους επιθετικών ενεργειών.

Τα μαύρα προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τα κεντρικά τους πιόνια “ε” και “δ”, χρησιμοποιώντας διαφορετικούς σχηματισμούς με αυτά, αλλά τα λευκά έχουν πολλούς εφευρετικούς τρόπους για να τα καταστρέψουν· πριν τα μαύρα προλάβουν να αναπτύξουν τα υπόλοιπα τους κομμάτια. Τα λευκά μπορούν να θυσιάσουν κομμάτια ή πιόνια στο δ5, ε5, ζ5, δ6, ε7, αλλά και στο ζ7 με απώτερο σκοπό να ξεγυμνώσουν τον μαύρο βασιλιά.

Kasparov vs Wojtkiewicz

Ονομασία - Δημοτικότητα

Το όνομά της οφείλετε στον Τζάκομπ Χένρυ Σάρατ , ο οποίος ήταν ένας από τους κορυφαίους Άγγλος σκακιστής με το παρατσούκλι ο καθηγητής του σκακιού. Το 1813 μετέφρασε το παλιό Ιταλικό χειρόγραφο το οποίο αναφέρονταν στην Σικελική άμυνα.

Ο Λα Μπουρντοναί γεννήθηκε το 1795 στο νησί Λα Ρεϊνιόν του Ινδικού Ωκεανού. Έμαθε σκάκι το 1814 και άρχισε να παίρνει στα σοβαρά το παιχνίδι το 1818, όταν έπαιζε πλέον τακτικά στο Café de la Régence. Πήρε μαθήματα από τον Ζακ Φρανσουά Μουρέ, που ήταν και ο πρώτος του δάσκαλος και μέσα σε δύο χρόνια έγινε ένας από τους καλύτερους παίκτες του καφέ. Αναγκάστηκε να κερδίσει τα προς το ζην ως επαγγελματίας παίκτης στο σκάκι, καθώς είχε σπαταλήσει την περιουσία του σε απερίσκεπτες συμφωνίες με πρόβατα.

Πέθανε αδέκαρος στο Λονδίνο το 1840, αφού αναγκάστηκε να πουλήσει όλα τα υπάρχοντά του, συμπεριλαμβανομένων των ενδυμάτων του, για να ικανοποιήσει τους πιστωτές του. Ο Τζωρτζ Ουώκερ φρόντισε να ταφεί σε κοιμητήριο του Λονδίνου (Kensal Green Cemetery) ακριβώς δίπλα στον παλιό αντίπαλό του Αλεξάντερ Μακντόνελ.

Το 1824 επισκέφτηκε το Λονδίνο και συνέτριψε όλους του Άγγλους μετρ Όμως 10 χρόνια αργότερα βρήκαν έναν αντάξιο αντίπαλο, τον Μακ-Ντόνελ. Ο Τζορτζ Γουόκερ, ιδρυτής του Συλλόγου Ουέστμινστερ διωργάνωσε έξι συνεχόμενες αναμετρήσεις μεταξύ των δύο αυτών κορυφαίων παιχτών. Αυτές οι αναμετρήσεις ήταν ένας πρόδρομος, ένας προάγγελος, για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκάκι.

Στο ματς του 1834 (Alexander McDonnell - Louis Charles Mahe De Labourdonnais) Αλεξάντερ Μακντόνελ - Λουί ντε λα Μπουρντοναί, ο δεύτερος χρησιμοποίησε τη σικελική άμυνα αρκετά συχνά και κατάφερε να κερδίσει το σύνολο των ματς με 45 νίκες, 27 ήττες και 13 ισπαλίες.

Μπορούμε να πούμε ότι η μεγαλύτερη πρώτη νίκη της Σικελικής σημειώθικε στην 16 παρτίδα του 4^ου ματς όπου ο λα Μπουρντοναί θυσίασε την βασίλισσα του για να προάγει ένα από τα 3 πανύσχυρα πιόνια του και να πραγματοποιείσει ματ.

McDonnell vs De Labourdonnais

Επίσης το 1843 στο ματς De Saint Amant - Χάουαρντ Στώντον,το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, η Σικελική παίχτηκε πολλές φορές και από τους δύο παίχτες. Όμως ο Στώντον συνέτριψε τον αντίπαλό του και με τα άσπρα και με τα μαύρα.

Αυτές ήταν οι πρώτες επιτυχίες που έδωσαν μία ώθηση και δημοτικότητα του σύστημα. Έτσι λοιπόν το 1851 στο τουρνουά του Λονδίνου η Σικελική χρησιμοποιήθηκε από πολλούς παίκτες με καλά αποτελέσματα και έτσι λοιπόν η φήμη της εδραιώθηκε. Από το 19ο αιώνα και έπειτα όλοι οι κορυφαίοι παίκτες της εποχής άρχισαν να τη χρησιμοποιούν συστηματικά στα παιχνίδια τους.

Η κρίση του 20ου αιώνα

Όμως προς τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα η αγάπη προς τη σικελική άμυνα εξασθένηση. Οι παίκτες με τα λευκά ανακάλυψαν νέους τρόπους πώς να αντιμετωπίσουν αυτό το σύστημα και άρχισαν να έχουν επιτυχίες.

Ισχυρό πλήγμα στη φήμη της δέχτηκε από τον πρώην Παγκόσμιο Πρωταθλητή Καπαμπλάνκα, ο οποίος είπε ότι με αυτό το άνοιγμα η θέση των μαύρων γεμίζει τρύπες και αδυναμίες.

Η άνοδος

Το 1940 και 50 νέοι ισχυροί παίκτες, Μπολεσλάφσκυ, Κότοβ, Ταιμάνοβ, Ταλ και Μιγκέλ Νάιντορφ, άρχισαν να χρησιμοποιούν τη σικελική άμυνα κατά κόρον ανακαλύπτοντας πολλές νέες ιδέες και δυνατότητες αντί παιχνιδιού.

Τέλος ο Μπόμπι Φίσερ και ο Γκάρι Κασπάροφ χρησιμοποίησαν κατά κόρον αυτή την άμυνα στα παιχνίδια τους και έτσι η Σικελική έχει τη δημοτικότητα που γνωρίζουμε σήμερα. Είναι ένα από τα καλύτερα συστήματα όπου τα μαύρα μπορούν να παίξουν για νίκη.

Οι ιδέες των μαύρων

Με την πρώτη κιόλας κίνηση ο μαύρος δίνει στο παιχνίδι έναν ασύμμετρο χαρακτήρα και επιδιώκει οξιά αναμετρήσει. Τα κύρια σχέδια του μαύρου είναι:

1. Επίθεση στο τετράγωνο ε4. Συνήθως ο αξιωματικός αναπτύσσεται στην διαγώνιο θ1-α8. ( Πάουλσεν, Σεβενίνκεν )
2. Πίεση στην διαγώνιο α1-θ8 σε συνδυασμό με πίεση στην πτέρυγα της βασίλισσας. ( Σύστημα Δράκου )
3. Η πρόωρη προώθηση ε5 με σκοπό να πάρει χώρο στο κέντρο και να αντεπιτεθεί με τα κομμάτια. Το πιόνι δ6 θα μείνει καθυστερημένο για πολύ. ( Μπολεσλάφσκι, Σβέσνικοβ, Νάϊντορφ)

Πολλοί σκακιστές, κατανοώντας την δύναμη των παραπάνω συστημάτων, θέλοντας να αποφύγουν την μεγάλη θεωρητικοί προετοιμασία επιλέγουν συστήματα που χαρακτηρίζονται ως αντισικελικές. ( Κλειστή σικελική, σικελική με γ3 κ.τ.λ. )

Τα συστήματα της Σικελικής άμυνας

Βασικά συστήματα

Αυτά είναι οι αντισικελικές, όπου τα λευκά θέλουν είτε να αποφύγουν την πολύ θεωρία είτε να αποκτήσουν πολύ γρήγορα μια επιθετική θέση.

• Smith–Morra Gambit // δ4 γxδ4 3.γ3
• Βαριάντα Αλαπίν // γ3 (Αναλυτικό Άρθρο)
• Επίθεση Grand Prix // ζ4 (Αναλυτικό Άρθρο)
• Κλειστή σικελική // Ιγ3, η3
• Rossolimo // Αβ5

Υπό βαριάντες

Αυτές είναι υπό συνέχειες και σπάνια ή ποτέ δεν χρησιμοποιούνται στο κορυφαίο επίπεδο μιας και τα μαύρα μπορούν να ισοφαρίσουν την θέση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνες γραμμές και εάν τα μαύρα δεν γνωρίζουν ακριβώς τι να κάνουν μπορεί να χάσουν γρήγορα.

• Σικελική τεσσάρων ίππων // Ιγ3, Ιζ3
• Polugaevsky variation // Ιζ6
• O'Kelly variation// α6
• Loewenthal variation // Ιγ6, α6 (χωρίς δ6)

Κύρια συστήματα

Τα κύρια συστήματα είναι και τα πιο σημαντικά. Δεν θα σας βοηθήσουν μόνο να κατανοήσετε την Σικελική άμυνα αλλά πως να παίζετε σκάκι γενικότερα. Η θεωρία των συστημάτων είναι αναπτυγμένη και απευθύνονται σε προχωρημένους παίκτες.

• Δράκος // η6
• Ταϊμάνοφ // Ιγ6
• Καν // α6
• Kalashnikov // Neo-Sveshnikov // Ιγ6, ε5
• Richter-Rauzer // Ιγ6, Ιζ6, δ6, ε6
• Pelikan/ Lasker / Sveshnikov // Ιγ6, Ιζ6, ε5
• Scheveningen // Ιζ6, ε6, δ6
• Najdorf // Ιζ6, δ6, α6

Πώς να μελετήσετε την Σικελική άμυνα

Παρακαλώ επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μια προσωπική μου ιστορία. Μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη και έτσι λοιπόν δεν είχα κάποιον προσωπικό προπονητή. Τα μαθήματα μέσο ίντερνετ δεν υπήρχαν ως επιλογή τότε, μιας και αυτό δεν ήταν τόσο διαδεδομένο. Έτσι λοιπόν άρχισα να διαβάζω βιβλία. Ένα από αυτά ήταν του Φίσερ “οι 60 αξέχαστες παρτίδες μου”. Σε αυτό το βιβλίο εξηγούσε τις καλύτερές του παρτίδες και αυτός συνήθιζε να παίζει Ινδική άμυνα του Βασιλιά καθώς και Σικελική Νάιντορφ. Όπως σωστά μαντέψατε ξεκίνησα να παίζω αυτά τα συστήματα με τα μαύρα.

Φιστικά το να παίζουμε καλά ανοίγματα είναι πολύ καλή επιλογή, όμως από την άλλη μεριά θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ανοίγματα κοντά στο επίπεδό μας. Εκείνη την περίοδο δεν είχα το σκακιστικό θεωρητικό υπόβαθρο για να χρησιμοποιήσω αυτά τα ανοίγματα.

Όπως κάνω συνήθως, μου αρέσει να αναλύω τα πράγματα από το πιο απλό προς το πιο περίπλοκο. Γι' αυτό το λόγο δεν θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε με μια πολύ περίπλοκη γραμμή με τα μαύρα καθώς θα σας μπερδέψει και μάλλον δεν θα έχετε τις ανάλογες επιτυχίες στα τουρνουά σκάκι.

Μια παρόμοια στρατηγική θα πρέπει να έχετε και με τα λευκά κομμάτια. Σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε τα βασικά συστήματα πρώτα και έπειτα να παίζετε την ανοιχτή Σικελική και τις κύριες γραμμές.

Διαβάστε περισσότερα άρθρα για τα συστήματα στην Σικελική

 

Σικελική Δράκου

Αυτή είναι μια απίστευτη παρτίδα με πάρα πολλές περιπλοκές, επιθέσεις και αντεπιθέσεις! Εάν παίζετε την Σικελική Δράκος, τότε θα την λατρέψετε.